मंगलवार, 19 नवंबर 2013

ओ ! आजा मेरे प्यारिया

ओ ! आजा मेरे प्यारिया
मेरी अखां  दे ओ तारिया .
मेरे साहां दे सोहने सहारिया
मेरी जिंदड़ी दे लिश्कारिया।
ओ ! आजा मेरे प्यारिया।
तैनूं बागी सैर करवाऊंगा
अम्बीआं थले ले जाऊँगा
तैनूं तेरी दुनिया दिखाऊंगा
झरने हेठ लै जाऊँगा
कुझ खिलदे फुल्ल दिखाऊंगा
घने जंगलां बिच्च लै जाऊँगा
चिड़ियाँ दे गीत सुनाऊंगा
मौरां दे नाच दिखाऊंगा
कोयल दी कूकां दे थल्ले --
बोरां दी महक महकाऊँगा  .
किंवें नदियां ही बल खांदियां ने
किंवें दरिया बिछदे जांदे ने
किंवें बोहड़ खुल्ल के हसदा ऐ
किवें पिप्पल झूमदा नच्चदा ऐ
किवें झूला पा के कुझ कुड़ियां
पींग हुलारे लैन्दियां ने
ऐ सुंदर दुनिया तेरी ऐ
हुन  आ तक्क मेरे प्यारिया 
ओ ! आजा मेरे प्यारिया।
चल्ल हुन लोकां नु बी तक्क लईए
तेरे सोहने पुतले तक्क लईए
ऐ बेहद प्यारा पुतला ऐ
तेरी रचना दा  ऐ सुतला ऐ
ऐ नच्चदा ,खेलदा ,टप्प्दा ऐ
ऐ रौंदा ,हस्सदा ,बोलदा ऐ
ऐ शास्त्र पडदा सारे ने
ऐ खोजां करे न्यारे ने
इस दे दिल दे अंदर बगदे --
स्वार्थां दे परनाले ने।
न आप सुखी हो बहँदा ऐ
न दूजे नु सुख देंदा ऐ
ऐ रोंदा कलपदा जिँदा ऐ
ऐ रोंदा कलपदा मरदा ऐ
क्यूँ सुंदर देह दे के तू
दित्ता श्राप प्यारिया
ओ ! आजा मेरे प्यारिया।
ऐ गीत प्यार दे गाउंदा ऐ
सोलहे नवें सुणाउंदा ऐ
होके फेर किसे दा ऐ --
घुटदा ते पछतान्दा ऐ
इह कल्ला नहीं रह पाउँदा ऐ।
कुझ कल्ले बन वन जाउन्दे ने
मत्थे तिलक लगाउँदै ने
अखां बंद कर बैह जांदे ने
लोकां तों मत्थे टीकौंदे ने
अपने मापे छड़ के ओ
मापे नवें बनाउँदै ने।
मायापति बन बन के ऐ
माया दे फंद छुड़ान्दे ने
रब्ब मिलेया नहीं कदे किसे नु
ऐ खुद रब्ब बन बैह जाऊन्दे ने।
कि देखें तू खेल प्यारिया
हुन आजा मेरे प्यारिया।
तू आखें लीला तेरी ऐ
ऐ आखे मेरी मेरी ऐ
सच्चाई किसे न हेरी ऐ
न मेरी ऐ , न तेरी ऐ
क्यों करदा  हेरा फेरी ऐ …………… अरविन्द





कोई टिप्पणी नहीं:

एक टिप्पणी भेजें